نه نمی شود! اصلا امکان ندارد! خودش پازل را قطعه قطعه جدا کند و پراکنده ی شان کند، بعد که بخواهی بگردی قطعه ها را پیدا کنی، تکه های پازل خودت را جلوی چشمت نگذارد! چنین چیزی از مهربان ترین موجود هستی بعید است، بعید هم که چه عرض کنم، محال است!

نمی شود در دنیا رهایت کند، وقتی همه ی پناهگاهت آغوش امن اوست.

نمی شود در سخت ترین دست اندازهای زندگی محکم نگه ات ندارد، وقتی خودش دست انداز ها را برای قد کشیدن تو و ماهر شدنت ساخته است!

نمی شود در مهم ترین فصل های زندگی، رهایت کند!

نمی شود همه چیز را به تو و آدم های داستان واگذار کند، وقتی همه ی نگاهت به دست اختیار اوست...